Terugblik/vooruitblik

Terugblik/vooruitblik

Wij en de doelgroep?

Toen we in de eerste week van dit blok te horen kregen dat we de doelgroep ex- gedetineerden toegewezen gekregen hadden, waren we alle dol enthousiast. Eenmaal in een OZ belandt, gingen we dieper in op onze oordelen, over deze doelgroep. We kwamen er met ons vijven achter dat het toch een pittige doelgroep is, waar ieder een ander oordeel bij had.

Een iemand had namelijk redelijk veel negatieve ervaringen gehad met deze doelgroep en was hier niet over te spreken.  Ook bij een ander thuis is er ooit een keer ingebroken en waardoor zij ook een gekleurd oordeel had. Iedereen had zo zijn eigen oordeel of beeldvorming van deze groepering. De andere 3 van de groep, hadden geen duidelijk beeld van de doelgroep en wisten niet wat hun oordeel nu daadwerkelijk inhield.

We waren het er alle vijf erover eens dat ons oordeel gebaseerd was op de mate van ernstigheid waarin het delict gepleegd was. In diezelfde week had een iemand uit onze groep, een gesprek gepland met een ex medewerkster van de gevangenis. De ex medewerkster van de gevangenis, vertelde dat de meeste mensen die in detentie zitten daar niet voor niets zitten. Wel vertelde ze dat hun daad altijd twee kanten heeft.

Ze legde uit dat je als je met zo iemand in gesprek gaat en hij zou iets vertellen over zijn daad, je dit gedrag nooit goed mag keuren of normaal mag vinden. Het blijven dingen die niet goed zijn, deze mensen hebben een fout gemaakt en daar krijgen ze  straf voor. wel is het belangrijk dat je in het interview niet de persoon zelf afwijst!

In week 2 en 3 van dit blok hebben we alle vijf een interview gehad met een ex- gedetineerde. Na het interview keken vele van ons anders tegen de doelgroep aan, ons oordeel was veranderd of bevestigd. Bij een persoon van onze groep was het oordeel sowieso veranderd, ze had in eerste instantie niet echt een oordeel, dacht ze, maar uiteindelijk bleek dit wel zo te zijn. Ze was namelijk op het moment van het interview ontzettend bang voor de persoon die tegenover haar kwam zitten en die haar misschien wel in elkaar wilde slaan. Na het interview was ze helemaal in de wolken over de ex- gedetineerden die zij geïnterviewd had en vond ze het een geweldig “normaal” persoon.

Ook van een ander persoon uit onze groep, is de beeldvorming  veranderd, zij zag de ex- gedetineerde na het interview als een normale man in deze samenleving. Het was een prettig gesprek.

Bij twee personen was de beeldvorming positiever geworden. Zij hadden vooraf allebei niet bepaald een vooroordeel of een beeld van deze groepering. Ze hebben beide een prettig interview gehad en ook zij, vonden de ex- gedetineerden gewoon “normaal”, net zoals jij en ik. Ze begrepen niet waarom het zo lang duurt dat de samenleving ex-gedetineerde weer toelaat en waarom mensen zolang naar het verleden kijken van deze mensen.

Één oordeel over de doelgroep is niet veranderd na het interview. Ze had een interview met een ex- gedetineerde die nog veel kans had om terug te vallen in zijn oude gedrag. Dit bevestigde het beeld wat zij al had over deze doelgroep.

Op 23 mei hebben wij een excursie gehad bij de juridische jeugdinstelling, Keerpunt Cadier en Keer. Hier hebben wij als subgroep voorgenomen om ons geheel in te leven in de sfeer en de informatie die we daar krijgen. Op deze manier hebben wij een beter beeld kunnen creëren over  hoe gedetineerde zich voelen en hoe de sfeer in een gevangenis is. De excursies bij het keerpunt heeft ons als subgroep zeker het gevangen, benauwde gevoel laten voelen wat de gedetineerde daar dagelijks meemaken. Op deze manier hebben wij ons nog beter kunnen inleven in de situatie waarin gedetineerden zitten. Dit is een voordeel bij het voorbereiden voor de manifestatie. We hebben nu namelijk op verschillende manieren iets mogen proeven van deze doelgroep en de maatschappij kunnen bekijken vanuit hun schoenen.