Interview nummer 2.
Donderdag 22 mei 2014, rond 16:30 uur had ik behoorlijke zweet handjes. Op dit moment was ik namelijk een ex-gedetineerde aan het interviewen. Mijn negatieve vooroordelen over de doelgroep ex-gedetineerden, zit hem vooral in de angst voor de samenleving. Wanneer iemand vrij komt, is de samenleving dan nog beschermd? Het positieve beeld dat ook in mijn vooroordelen ligt te rusten, is dat iedereen fouten maakt, daar ben je mens voor en geen robot.
Na mijn ontmoeting met de informant is mijn beeldvorming negatief veranderd. Ik ben het gesprek ingegaan met gemengde gevoelens, zoals hierboven benoemd. De jongen had niet echt spijt van wat was gebeurd en wilde niet veel loslaten waardoor ik op een gegeven moment vast liep en de basisvragen beantwoord heb gekregen, maar helaas ook niet meer dan dat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten