Ethiek en diversiteit

HC 8: Psychologie en Diversiteit 3

Frank Salemans en Ella Lemmens

Je zit nu zelf aan het eind van de adolescentie of in het begin van de jong-volwassenheid. Je staat voor de ontwikkelingsopgave je identiteit te vinden en die te gaan delen.

-       Wat vraagt dat nu van jou?

-       In hoeverre zijn (pestervaringen of ervaringen die je ontwikkelingstaak gefrustreerd hebben) van invloed op jou? Zijn sommige ontwikkelingsopgaven je beter afgegaan dan andere?

-       Wat maakt jou tot de persoon die je nu bent?

-       Wat maakt degene die jij interviewt tot wie hij is? Welke (pest)ervaringen en huidige ontwikkelingsopgave zijn voor deze persoon bepalend?

(FILMPJE MAUD)

HC 18: Ethiek en Diversiteit 2

Carin Wevers

N.a.v. het college het belang  van erkenning denk je na over de volgende vraag: Op welke gebieden heeft jouw groepering absoluut erkenning nodig (m.a.w. wat moet er erkend worden) en door wie moet dat erkend worden?  Waar bestaat de erkenning dan uit?

Op welke gebieden heeft jouw groepering absoluut erkenning nodig?

Vaak wordt gezegd dat ieder mens gelijkwaardig is. Zoals al in de hoorcollege werd gezegd berust gelijkwaardigheid van de mens niet op het feit dat ze verschillende keuzes maken.
De doelgroep die wij hebben ex gedetineerde hebben in hun leven een keus gemaakt om de wet te overtreden en hiervoor zijn ze bestraft geworden.
Als een gedetineerde zijn straf heeft uitgezeten zou daarmee de zaak moeten zijn afgedaan. Hij heeft immers zijn straf gehad. Een ideaal beeld zou zijn dat de schuldige de straf als een boete aanvaardt, de anderen er een verzoening in zien waardoor zij hem weer als gelijkwaardig aanvaarden. In de praktijk werkt dit helaas niet altijd zo. Vaak geldt eens een crimineel altijd een crimineel (Blad, J.R, 2013). 

Als een gedetineerde vrij komt zou hij weer erkend moeten worden zoals ieder andere burger in de maatschappij.
Taylor zegt hier het volgende over, ieder mens die niet erkend wordt is een vorm van onderdrukking (Wevers, 2011).
Of onze doelgroep dit ook zo ervaart is moeilijk te zeggen omdat wij alleen onze zes interviews hebben gehad en een aantal professionals hebben gesproken. De personen die wij wel gesproken hebben geven wel allemaal aan dat de omgeving anders op hun reageert,ze komen moeilijk aan een baan enz.
Ieder mens heeft het recht om zich zelf te zijn en we horen respect te hebben voor het anders zijn. We hoeven hier altijd met elkaar eens te zijn of elkaars gedrag hierin goed te keuren.

Als antwoord op de vraag waar deze doelgroep erkenning voor nodig heeft, dan zeggen wij dat ze erkend moeten worden om een tweede kans te krijgen. Ze hebben hun straf al uitgezeten!

Referentielijst:

Blad, J.R.. (2013). Ruimte bieden. Strafrecht en herstelrecht, verzoening en vergeving. In Hoe te reageren op misdaad? Op zoek naar de hedendaagse betekenis van preventie, vergelding en herstel. Retrieved from http://hdl.handle.net/1765/50876

Wevers, Carin. (2011). De mens is een gemeenschapswezen. Ongepubliceerde tekst.